Reisverslag winterreis Oostenrijk

________________________________________________________________

Om foto’s te downloaden/bekijken klik op:     _____ →
Onderaan de pagina: presentatie met muziek.

_______________________________________________________________

• Hotel Tirolerhof in Oberau
• 14-21 maart 2015
• Ga naar de reisinformatie
• Prachtig hotel met goede keuken en wellness
• Ruime kamers, 2 x per week live muziek
• Uitslagen

________________________________________________________________

Zondag, 15 maart 2015

Om ongeveer 13.00 uur arriveerden we onder een staal blauwe lucht in Oberau bij het hotel.
Het leek net of we nooit weggeweest waren. Tenslotte is het nog maar kort geleden dat we hier onze intrek hadden (januari 2015). We werden direct herkend door Martin de eigenaar van het hotel. Na de gebruikelijke plichtplegingen even naar het terras om een drankje en een hapje te bestellen. In een stralend zonnetje zaten daar al enkele gasten die we al op eerder reizen van Bridgetraveling ontmoet hadden.
Een geweldig leuk weerzien. Direct werden er oude koeien uit de sloot gehaald zoiets als; weet je nog van toen. Ook werden er al plannen gesmeed wat we morgen zouden gaan doen. Lijkt me toch beter om even af te wachten tot alle gasten er zijn.
Helaas was er al direct een kleine dissonant. Corrie was gevallen bij het wandelen en liep met haar pols in het verband. Gelukkig niets gebroken, maar toch erg vervelend als je komt om te skiën en het gaat al direct mis.

Om half zes heet Marian de vakantiegangers hartelijk welkom onder het genot van een glaasje prosecco van de zaak. Zij stelt Teun voor, haar rechter hand tijdens deze week. Vooral de plannen ten aanzien van het skiën worden door hem toelicht. Na een verrukkelijk diner verzamelen we ons voor de 1e bridgeavond die na een protesterende computer via een herstart wat later begon. Helaas was Jac niet zo erg lekker geworden, zodat hij afhaakte voor de drive en Corrie kon na één rondje proberen niet overweg met de geïmproviseerde kaartenhouder. De kaarten vielen steeds op tafel, dus zij besloot eveneens te stoppen. Rosa en Frans spelen als team verder en helaas bleef er een stilzit over.

Marian Beemster.

      

---

 

Maandag, 16 maart 2015

Na een welverdiende nachtrust eerst genieten van het uitgebreide ontbijtbuffet.
Allerlei soorten brood, vleeswaren en kaassoorten zijn in ruime mate voorhanden.
Ook eieren, gekookt of gebakken, al dan niet uitgebreid met uitgebakken spek en niet te vergeten heel veel soorten eigengemaakte jam en honing uit de regio. Er was voor elk wat wils.

Zoals afgesproken was iedereen om 09.30 uur keurig op tijd bij het verzamelpunt.
Met tien personen liepen we in drie minuten naar de bushalte waar we nauwelijks hoefden te wachten op de bus. Door het mooie dal, waar nu in tegenstelling tot januari wel sneeuw lag, reden we naar Auffach. Hier is het vertrekpunt van de gondel, waar bij het middenstation Dorien uitstapte om op het terras van Kogelmoos lekker te gaan genieten van het voorjaars zonnetje, dat uitbundig scheen. We zouden haar tussen de middag hier weer treffen. Eenmaal boven besloten nog 2 personen om samen verder te skiën.
Zoals gisteren afgesproken zouden we vandaag het gebied van Auffach gaan verkennen. We hadden geen kaartje nodig om de weg te vinden want Teun wist precies de weg. Meestal ging hij voorop en sloot Frans als een soort achtervanger de rij.
Na enkele afdalingen even de tijd genomen voor een drankje. Om twaalf uur, iets eerder dan afgesproken kwamen we aan bij het restaurant waar we de lunch zouden gebruiken.
Hier troffen we Dorien en ook Charlotte aan die met haar poedel Pablo naar boven was gekomen. Na de middag nog enkele mooie afdalingen gemaakt en zo rond 15.00 uur kwamen we terug bij het hotel. Onder het genot van een drankje, al dan niet alcoholisch werd de skidag afgesloten. Het was een prachtige skidag die we niet snel zullen vergeten.

Van de andere gasten hoorden allerlei verhalen wat ze zoal beleefd hadden vandaag. Een echtpaar was gaan skiën in het Wilde Kaiser gebied, met Kitzbuhl en Westendorf als bekendste plaatsen. Dit ligt op een klein half uur rijden van Oberau. Anderen kozen ervoor om met vrienden en bekenden te skiën. Er werd veel gewandeld. Niedereau is hiervoor erg geschikt, het Fransiscuspad schijnt erg mooi te zijn. Anderen bezochten één van de vele leuke kroegjes waar altijd wel Apfelstrudel met vanillesaus of een lekker drankje genuttigd kon worden.

Na het zeer uitgebreide voorgerecht, een Italiaans saladebuffet waar zoveel keus was dat het diner voor velen eigenlijk niet meer hoefden lagen de kaarten klaar om te beginnen aan de tweede zitting. Corrie kon ook meespelen want de plaatselijke meubelmaker had voor haar een standaard gemaakt waar haar kaarten inpasten.
De apparatuur had na de kleine opstartprobleempjes van gisteren nu gelukkig geen kuren.

Na zes rondjes en de uitslag snelden veel gasten nog naar het in-pandige café waar de hoteleigenaar live muziek verzorgde. De klok had allang twaalf keer geslagen voordat de laatste naar bed gingen.

      

Teun Eindhoven.

---

 

Dinsdag, 17 maart 2015

Na een kort nachtje iedereen gezond weer op. Het ontbijt was zoals de andere dagen weer zeer uitgebreid. Iedereen ging zijns weegs om invulling te geven aan de dag.
Al vroeg vertrok een stel om onder begeleiding van een gids een wandeling op
Sneeuwschoenen te maken. Anderen gingen naar een ander skigebied.

Op de afgesproken tijd verzamelde de skigroep zich weer om gezamenlijk te vertrekken.
Helaas maakt Marian, onze wedstrijdleider, er een gewoonte van om problemen met haar schoenen te hebben. Vier jaar geleden ging in Tauplitz haar skischoen kapot.
Afgelopen januari brak de hak van haar schoen af en moest ze met de sneeuwscooter terug naar het dorp. Wat bleek vandaag; haar gehuurde schoenen zijn verdwenen uit de skiruimte van het hotel. Wel stond er nog een paar bijna identieke schoenen? Dus op naar het verhuurbedrijf aan de overkant van het hotel en daar bleek dat deze gehuurd waren door een Engelse dame. Het was geen enkel probleem om andere wel passende schoenen te huren. Na een vertraging van een half uur op naar de bus. Na een mooie afdaling en twee lange liften (in gezelschap van een stevige föhn) dronken we koffie en warme choco op een erg mooie locatie. Hierna maakten we als een paar jonge goden de lange afdaling naar het dorp.

De sneeuw was super, helaas het zicht iets minder maar dat mocht de pret niet drukken.
Eenmaal weer boven in overleg een nieuwe afdaling uitgezocht en afgesproken welke pistes we zouden volgen. Halverwege leek het een persoon beter om de blauwe route te volgen en bij het afgesproken punt te wachten. De rest nam de rode piste maar helaas had een persoon niet zo goed opgelet en nam de verkeerde route waardoor we op een heel ander punt uitkwamen. De telefoon bood uitkomst en we spraken af om elkaar bij het restaurant waar we zouden lunchen te ontmoeten. Aangekomen bij het restaurant misten we Emmy opnieuw, u voelt het al ze had weer een verkeerde piste genomen. Het duurde vrij lang voor iedereen aan tafel zat en de dame in kwestie heeft het wel moeten ontgelden. Na de lunch nog enkele mooie afdalingen gemaakt om terug te komen in Auffach. Teun en Emmy besloten om toch nog een keer vanaf het tussen station naar boven te gaan en later naar het hotel te komen. Toen we weer beneden waren stond de bus op het punt van vertrekken en zat de rest van de groep in dezelfde bus. We hebben erg veel plezier gehad vandaag.

Eenmaal terug in het hotel nog een drankje genomen met een grote groep en wat ervaringen van de afgelopen dag uitgewisseld. Marianne wilde zich lekker laten masseren waarvoor in het hotel een afspraak gemaakt kan worden. Ook de sauna werd bezocht en anderen gingen rustig terug naar de kamer.

Het diner bestond vandaag uit een uitgebreid saladebuffet een overheerlijk soepje en naar keuze een Chinese fondue of een ander hoofdgerecht. Na afloop de gebruikelijke bridgeavond en derde zitting. Na wat wisseling in paarsamenstelling kon er weer genoten worden van ons favoriete spel. Klik op de uitslagen.

Teun Eindhoven.

---

Woensdag, 18 maart 2015

Vanmorgen al vroeg wakker, fijn om door de zon gewekt te worden. Volgens het weerbericht zal het een supermooie dag worden. We wachten het af, gisteren was anders beloofd.

Na de overheerlijke Chinese fondue gisteravond een erg gezellige drive gehad. Aadje en Bets hadden er veel zin in vooral toen ik hen vertelde dat ik nog steeds een beetje verdrietig was over de zes sans en de daarbij behoren 100% die ze ons aangesmeerd hadden. Hun opmerking daarna was: “Het zal vandaag wel anders worden” en zij kregen gelijk. Ik zal de score maar niet vertellen maar het was niet best. Marian had enkele paarsamenstellingen gewijzigd omdat Willeke en Corrie ook mee wilden spelen. Je kon direct merken dat Corrie uitgerust was. Ze legde haar nieuwe kaarthouder aan de kant omdat ze vond dat haar tegenstanders konden zien of ze een drie of een vierkaart had. Samen met Marian speelde ze sterren van de hemel en werden afgetekend eerste, chappeau.

Om half tien weer naar de pistes die er weer voortreffelijk bijlagen. We besloten om vandaag in Auffach te blijven, omdat er veel niet skiërs naar boven gingen om te genieten van de voorjaars zon. Wij zouden hen dan treffen bij het restaurant om daar koffie te komen drinken en later ook gezamenlijk te lunchen.

Als eerste de lange dalafdaling gemaakt, omdat we vermoeden dat deze, bij zulke hoge temperaturen, na de middag wel erg zacht zou zijn. Hij was nu prachtig. Volgens mij zat er bij de Chinese fondue van gisteren ook vlees van een haas, zo snel waren we beneden. Volgens de app die we altijd aan hebben staan was de hoogst gemeten snelheid 74 km per uur. Daarna onze inmiddels tot favoriete piste gebombardeerde nummer 13 nogmaals genomen en eigenlijk omdat we het beloofd hadden daarna terug naar het middenstation voor de koffie. Na een snelle slok snel weer verder. We genoten met volle teugen van de zuivere berglucht, de mooie uitzichten en het heerlijke weer. In de loop van de ochtend voegde ook onze onbezoldigde skileraar en tevens bezemwagen Frans (o.a. in het filmpje te zien onderaan) zich bij onze groep.

Tussen de middag troffen we op het terras ook Charlotte met haar onafscheidelijke poedeltje Pablo aan. Samen met Dorien, Aadje en Bets zaten ze gezellig te klaverjassen.
Even later kwamen ook Jacques en Roza aangeskied. Het was erg leuk om samen te lunchen. Joop had de lachers weer op zijn hand met zijn droge humor en de moppen die hij vertelde.
Na de middag kwamen we nog enkele skiërs van de andere groep tegen. In de loop van de middag kwam er wat bewolking opzetten en werd het zicht aanmerkelijk minder.
Ik weet niet of dit de oorzaak was of dat de vermoeidheid een rol speelde, maar op een goed moment skiede Marian onze wedstrijd leider ruim voorop. Ik zag haar naar beneden skiën, maar zij kwam nooit meer in zicht. En ja hoor op het laagste punt lag Marian, als een gevallen vrouw. Gelukkig had zij zich niet bezeerd en was een sneeuwrichel, die ze niet gezien had, de oorzaak. De eerste valpartij van de week trouwens. We vonden het nu wel genoeg en na een afsluitend drankje rond drie uur terug naar het hotel. Na het Tiroler boerenbuffet dat er vast goed in zal gaan wacht ons weer een gezellige drive, de vierde.

Teun Eindhoven.

---

 

Donderdag, 19 maart 2015

Gisteravond genoten we allen van een overheerlijk Tiroler boerenbuffet.
Er was weer keuze in overvloed en bleek er een schaal bijna leeg, kwam de kokkin een nieuwe voorraad brengen. Ik vermoed dat er na deze week door velen een streng dieet gevolgd moet worden om de kilo’s die er bij zijn gekomen weer kwijt te raken. Na het eten op naar de bridgezaal. Zoals elke avond gaf onze wedstrijdleider Marian een korte uitleg over spelregels en gebruiken. Deze keer ging het over onderbiedingen, het was erg leerzaam. Zo nu en dan was het wat erg rumoerig, maar we houden het erop dat dit komt omdat het zo ongedwongen en gezellig is. Er werden weer de meest onwaarschijnlijke contracten geboden en soms ook gemaakt. Er is geen peil op te trekken, degenen die dinsdag boven aan eindigden belanden nu op de laatste plaats.
Toch werd het na deze zitting wel duidelijk dat er een strijd op leven en dood woed tussen Annemiek en Jos en de heren Hans en Han, om te bepalen wie zich na deze week kampioen van Oberau mag noemen. Deze titel zullen ze behouden tot januari 2016 als de volgende Bridge – skivakantie weer wordt gehouden.

Wel is er nog een kleine dissonant te melden.
Een van onze Marianne’s was bij een skilift achter een poortje blijven haken, waardoor ze viel en een erg vervelende schouder blessure op liep. We wensen haar een spoedig herstel toe.

Na het ontbijt waar weer de meest artistieke creaties op het bord getoverd werden vertrokken we om negen uur naar de bus. Een half uur eerder dan de dagen ervoor, want er was voorspeld dat het erg warm en super zonnig zou worden. Helaas dat viel een beetje tegen, maar opgewekt stapten we in de bus. De gondel bracht ons in een kwartiertje naar het hoogste punt vanwaar we konden doorsteken naar Alpbach, het gebied wat we vandaag verder zouden gaan verkennen. We spraken af, dat als we elkaar kwijt zouden raken het ontmoetingspunt het Hornboden restaurant zou zijn. Dat was maar goed ook. We waren nauwelijks gestart of het eerst schaap verliet de kudde. Een poosje gewacht maar ze kwam niet weer, dus toch maar verder geskied. Halverwege de afdaling wilde ik de lift naar boven nemen om naar het afgesproken punt te gaan, maar enkele anderen dachten dat ons verloren schaap wel een de complete dalafdaling gemaakt zou kunnen hebben. Het groepje was dus nu opgedeeld in drieën. Gelukkig troffen we elkaar na een poosje bij het restaurant. Nog enkele mooie afdalingen gemaakt op de door het wat koudere weer uitstekende pistes. Tussen de middag voegde ook Bert en Wil zich bij de groep.
Na de lunch vertrokken we naar een gebied waar we nog niet geweest waren. Een heel mooi gedeelte. Lange brede pistes wel wat hard en hobbelig. Het leek heel veel op Valthorens in Frankrijk. Brede piste en geen bomen, een vrij lange stoeltjes lift waar we het knap koud in kregen. Het werd de middag van de valpartijtjes en verkeerde pistes nemen.
Bijna iedereen heeft wel even horizontaal gelegen.
Gelukkig geen blessures. Het zou kunnen zijn dat de vermoeidheid ook een rol gaat spelen.

Teun Eindhoven.

 

---

Vrijdag, 20 maart 2015

De skidag begon vandaag wat later omdat de 42 kilometer van gisteren bij velen nog goed voelbaar was in de kuiten. Het weer was supermooi, het leek wel zomer. Met een staal blauwe lucht en temperatuur beneden in het dal tot zeventien graden en boven op de berg een graadje of twee beloofde het weer een prima dagje te worden.

Vandaag dicht bij huis gebleven omdat we weer gezamenlijk wilden lunchen. Toen we om rond tien uur boven aankwamen stond er een liftbediende door een soort folie naar de zonsverduistering te kijken die net begonnen was. Hij vertelde ons dat we bij de Berg Rettung ook wel wat warmhoud folie konden krijgen. Elly erop af en ja hoor ze scoorde wel zes stukjes folie voor ons allemaal één. Het was een pracht gezicht om te zien hoe de maan steeds verder voor de zon schoof en hoe de het veranderende licht de sneeuw een andere kleur gaf. Werkelijk prachtig!

De afdaling naar het terras duurde erg lang vanwege de vele stops die we maakten om de zonsverduistering te kunnen blijven volgen. Het was zo mooi dat we er zelfs baldadig van werden. Spontaan begon de groep (zie de maan schijnt door de bomen) te zingen. (zie het filmpje verderop). Eenmaal bij het restaurant aangekomen voor de gebruikelijke drankjes vonden onze folievelletjes gretig aftrek bij de skiërs die geen Elly bij zich hadden. Op een goed moment kwam het velletje terecht bij een groep Engelsen en op mijn opmerking “This will cost you fifty cents per view” pakte een van de groep die de humor wel kon waarderen zijn knip en legde een euro neer. Schaterlachend hebben we hem beloofd dat we het aan een goed doel zouden schenken. Na de koffie kruisten de drie wandelende dames en de hond ons pad. Leuk om hen in de sneeuw tegen te komen. Genietend van de mooie omstandigheden nog een paar afdalingen gemaakt en op tijd naar de lunch. Hier troffen we een groot gedeelte van de gasten ook aan. Zelfs de honden Pablo en Snugger waren naar boven gekomen. De temperatuur was zo aangenaam dat we met ontbloot bovenlijf op het terras konden zitten. De groep slonk steeds verder (vermoeidheid en zonaanbidders). Met vier personen nog enkele afdalingen gemaakt en toen vond iedereen het welletjes.

Na de onvergetelijke skidag met de zons-verduistering die we allen hebben kunnen volgen, volgde nog een gezellige laatste avond. Het diner was zoals gebruikelijk weer erg goed en uitgebreid. Willeke die vandaag haar verjaardag vierde was aangenaam verrast toen Martin, de zeer muzikale hoteleigenaar, haar aan tafel een serenade bracht. Het”Lang zal ze leven” werd door iedereen uit volle borst meegezongen. Na het uitgebreide saladebuffet, de heerlijke zeebaars, kalkoen, de vegetarische gefrituurde bloemkool en het dessertbuffet (zie meer foto’s) werd het tijd om naar de bridgezaal te gaan voor de spannende laatste drive. Marian onze wedstrijdleidster had alles weer keurig voor elkaar. Ik wil Marian bedanken voor haar prima begeleiding bij de drives. Om redelijk op tijd klaar te zijn werden er vanavond maar vijf rondjes van vier spellen gespeeld. Op zich geen probleem als u weet dat we deze week 142 spellen gespeeld hebben. Na afloop van de drive, terwijl de standen werden berekend en uitgedraaid, vroeg Emmy het woord. Ze vertelde ons een wel heel bijzonder verhaal; vier eigenaardige onder onsjes… lees verder

We hebben in een deuk gelegen. Hierna werden de uitslagen voorgelezen en de prijswinnaars kregen onder luid applaus hun medaille omgehangen en konden een fles wijn naar keuze van de tafel pakken. Het was een mooie geste van Marian om onze pechvogel Marianne die zo ongelukkig viel en zich blesseerde, namens BridgeTravelling een fles wijn aan te bieden.

       

                      

Slotwoord Teun.
Ik wil hierbij alle gasten bedanken voor hun aanwezigheid en vermoed en hoop, dat (gezien de geweldige sfeer die er de hele week heerste) we elkaar bij een volgende bridge-skireis weer zullen treffen.

Met vriendelijke groet namens BridgeTravelling:
Teun Eindhoven, skibegeleiding

Slotwoord Marian.
De slotdrive was weer erg gezellig. In plaats van 5×5 zijn er 5×4 spellen gespeeld om nog even van een afzakkertje te kunnen genieten. Dat werd gelukkig uitgebreid gedaan nadat eerst de kampioenen met goud, zilver en brons waren gedecoreerd. De bijbehorende fles wijn werd al meteen uitgeschonken en niet al te laat pakte men de koffer of dook men er in om vroeg af te reizen na een heerlijke en zonnige week in Oberau. Enkele goudvinken die met openbaar vervoer reisden mochten de volgende dag nagenieten. Verschil zal er altijd blijven, maar daar is héél goed mee te leven. Hopelijk treffen we menigeen nog eens aan de bridge(travelling)-tafel.

Groetjes,
Marian, wedstrijdbebegeleiding

Beste gasten,

Deze sneeuwweek in Oberau laat onvergetelijke herinneringen achter. Allemaal zeer bedankt voor de gezelligheid. Onze begeleiders, Teun en Marian, bedank ik voor het goed laten slagen van deze week in de sneeuw. Wij hopen u allen volgend jaar weer te zien. Ondergetekende is januari 2015 mee geweest en gaat ervan uit volgend jaar twee keer mee te gaan. Een fijne zomer gewenst en veel plezier met datgene wat u gaat doen.

Hartelijke groet,
Inge Kooijman, eigenaar BridgeTravelling

Reacties zijn welkom onderaan de pagina “Geef een reactie” en reactie plaatsen :).Bridgereizen- Bridgevakantie Oostenrijk. Skiën, wandelen, bridgen

Presentatie met muziek.