________________________________________________________________
Denkend aan Bali…….zie ik:
een solist die een waar groepsdier werd,
een man die alle WK wedstrijden volgde,
een vrouw die een extra tas kocht voor haar verzameling pareo’s,
Limburgers die spijt hebben dat zij de groep vroegtijdig moeten verlaten,
een bridgeleraar die naar hartelust zijn kennis deelt,
een wedstrijdleider die steevast dapper vooruit wandelt,
Bossche Bollen die niet meer kunnen lopen,
een roker die vol overgave zijn benen laat verbranden,
een permanente verkeersinfarct,
heren die geen schim van zichzelf zijn,
vrouwen die in een geredoubleerd ruiten contract down gaan,
reisleiders die alle moeite doen om een ieder tegemoet te komen,
een meester klasse speler met zijn vrouw op zijn rug,
tempels, tempels en nog eens tempels,
een half varken en veel Bintang…..
Vierentwintig individuen met evenveel karakters, vanuit heel Nederland,
op reis in tropisch Bali, waren na drieentwintig dagen een hechte groep
geworden. De kaarten hadden ons bij elkaar gebracht en verbroederde
iedereen.
Ik heb genoten van allen en hoop jullie weer terug te zien om nog eens
na te genieten. Dank aan Gijsbert, Kees en Rieke voor alle inspanningen
om er een onvergetelijke ries van te maken.
Liefs, Jolande
verbeterpuntje: kortere reistijden 🙂
Yolande, ik wordt hier vrolijk van, want ons huis wordt gerestaureerd, de kamer is gewit, mijn oor doet nog pijn van Balinese zwembadsmurrie, een vriendin van ons is overleden (triest maar zat eraan te komen), elke dag verplichtingen, wij hebben nog niet eens al onze kleinkinderen gezien, de buren willen weer met ons kaarten, kortom wij missen “de groep”. Liefs Bram en Judith