Reisverslag Oostenrijk – maart 2013

________________________________________________________________

• Fototopagina
• Uitslagen

_______________________________________________________________

          

Bridgereis naar Hotel Sonnenuhr, Tauplitz – Oostenrijk

Zaterdag, 16 maart 2013

De bridgereis naar Tauplitz start morgen. Ondergetekende en organisator is eerder aangekomen om de gasten – die in de loop van zondag binnenkomen -te verwelkomen. Drie paren zijn volgens planning vandaag al aangekomen en drie paren zijn vandaag onverwachts binnengevallen. Zij vertrokken een dag eerder om te overnachten halverwege. Echter ging de reis boven verwachting (geen sneeuwhinder etc.) dat zij besloten in een keer door te rijden. Bij aankomst bleek het hotel ook deze week (net als de bridgeweek) te zijn volgeboekt. De gasten werden voor een nacht ondergebracht in hotels nabij hotel Sonnenuhr. Morgen om 17.30 uur is de officiële opening van de bridgeweek. Hier hoort natuurlijk een feestelijk drankje met bubbels bij.

Zondag, 17 maart 2013 – 17.30 uur

Met een glas bubbels in de hand heet ik iedereen hartelijk welkom voor een gezellige sportieve bridgeweek. Het programma en de deelnemerslijst worden uitgereikt. Tijdens het voorstelrondje wordt duidelijk waar een ieder vandaan komt. Onze groep telt 36 personen waaronder vijf gasten uit Duitsland en gasten van vorig jaar. Na het diner worden de tafels klaargemaakt voor de eerste bridgeavond. Jan Peter Pals en Ciska Zuur, de wedstrijdleiders, begeleiden de avond op hun bekende prettige en soepele manier. De hapjes ontbreken niet op het buffet en na de bekendmaking van de uitslag wordt nog een drankje gedronken aan de bar. Om 00.30 uur vertrekken de laatste gasten naar hun kamer voor een welverdiende nachtrust. Tot morgen!

Maandag, 18 maart 2013

Aan het ontbijt wenst de een na de ander met opvallende toonzetting een goedemorgen?!. Jah.. dat begrijp ik; de skies worden zo ‘omgebonden’ en velen zullen vandaag de proef weer ondergaan. We vertrekken tegen 10.00 uur met een groepje naar de lift 50 meter verder. Anderen kiezen hun eigen weg en weer anderen maken zich klaar voor een wandeling. Frans neemt de skigroep op sleeptouw. Frans is een zeer ervaren skiër en heeft menigeen les gegeven. Het weer werkt mee; een heerlijke zonnetje valt op ons neer. Na twee uur skiën komen we op de hoogste top om vervolgens te vertrekken voor een lange afdaling naar Pfannerhutte, een restaurant waar wij gaan lunchen. Een aantal wandelaars wordt gebracht met een snowscooter. Een hilarisch spannend ritje! Iemand vraagt of de terugweg ook wandelend kan?

      

De gasten zijn zeer vrolijk gestemd. Deze combinatie ‘skiën, wandelen en bridgen’ is een heerlijke ervaring. Bovendien is iedereen tevreden over de skie-/wandelochtend en over het gebied. Na de lunch worden de wandelaars weer teruggebracht met de snowscooter. We zwaaien uit en wensen een goede vaart. De skiërs vervolgen hun weg terug naar de lift naast ons hotel. Tijdens de après-ski aan de hotelbar vertellen de gasten enthousiast over hun middag en hebben dan al zin in morgen. Na het diner en voor aanvang van de bridgeavond om 19.30 uur deelt Enri Leufkens mee dat hij morgen om 16.30 uur de eerste clinic geeft over ‘kaart lezen’. Ciska sluit hierop aan en vertelt dat zij woensdag en donderdag een clinic verzorgt op het zelfde tijdstip over o.a. ‘uitspelen sans-a-tout’. De sfeer is zit er na een dag goed in. Aangeschoven aan de bridgecompetitie zijn Ko en Rein. Ko is de hoteleigenaar van Sonnenuhr en Rein, ook een Nederlander, zwaait de scepter in Hotel Alpentraum nabij ons hotel. De avond verloopt in gezellig gemoedelijke sfeer om niet te spreken over de mooi opgemaakte hapjes op het buffet. De laatste ‘welterusten’ wordt om 02.00 uur gewenst.

Dinsdag, 19 maart 2013

Om 06.30 uur zit ik achter mijn laptop om het verslag van de vorige dag af te maken. Ik bekijk e-mails, boek reserveringen in en maak notities hetgeen vandaag aan de gasten tijdens het ontbijt moeten worden gecommuniceerd. Onder andere zal ik vertellen dat de skies gewaxed moeten worden in verband met de stroefheid van de sneeuw. Om 08.30 uur zit ik aan de ontbijttafel met mijn laptop naast mij om de foto’s te laten zien van de vorige dag. Iedereen geniet van het ontbijt en tegen 10.00 uur vertrekt een skigroep naar boven. De begeleiding heeft een soort van werkhoek gecreëerd  Hier worden onder andere spellen voorbereid die worden ingestoken tussen de gewassen kaarten en ter nabespreking vanavond na de drive. Dit zijn de spellen die vanmiddag tijdens de clinic worden behandeld door Enri Leufkens. Voor de lunch heb ik de sneeuwscooter weer besteld. De wandelaars willen graag nog een keer dit avontuur beleven. Een mooie dag staat ons te wachten!

Moe en voldaan van de sportieve activiteiten neemt de groep om 16.30 uur plaats in de ruimte waar Enri Leufkens klaarstaat voor zijn eerste clinic. Onder het genot van koffie/thee en zoetige hapjes wordt gestart. Het te behandelen thema is ‘kaart lezen’. Enri maakt iedereen ‘wijs’ dat door bijvoorbeeld een uitkomst het speelplan bekend is. Hij laat dit zien door tal van voorbeelden. Enri presenteert op zijn bekende humoristische wijze en hierdoor wordt veel gelachen. De groep hangt aan zijn lippen wanneer hij een spel behandelt uit het WK 1993 in Chili hetgeen een cruciaal moment was het WK door hem samen met Berry Westra te winnen. Deze pittige clinic wordt afgesloten met nog net geen staande ovatie. Bravo Enri! Morgen zal Ciska Zuur een clinic verzorgen over ‘afspelen sans-a-tout’.

Tijdens het diner wordt veelvuldig gesproken over de spellen die zijn behandeld. Vanavond volgt een praktische toets. Twaalf spellen zijn tussen de gewassen spellen gestoken. We moeten een beetje haast maken om op tijd de starten met de drive. Ik zie uit mijn ooghoek dat met gesloten ogen wordt genoten van een laatste lepeltje tiramisu maar dat het lepeltje niet meer teruggelegd kan worden op het bordje. Bordje en tafelkleed weg! Er staan wel biedingboxen? Spannend wachten we op de uitslag om vervolgens aandachtig te luisteren naar de nabespreking van Enri met betrekking tot de gestoken spellen. Het clinicthema ‘kaart lezen’ heeft heel wat gemoederen in beweging gebracht. Ik hoop dat iedereen goed kan slapen. Tot morgen!

Woensdag, 20 maart 2013

Ik weet zeker dat ik een gast goede-sans hoor zeggen in plaats van goedemorgen. Goed geslapen, vraag ik. Ja best! Hier en daar een troefcontract gemist. Ga maar even lekker eten, zeg ik. Ik spreek je zo wel weer. Ja goed, tot klavers! Tijdens het ontbijt deel ik iedereen mee hoe het dagprogramma eruit ziet. De lunch gebruiken we boven op de berg bij Berghotel Tauplitz Alm, om 16.30 uur start de clinic van Ciska en vanavond worden we om 17.30 uur opgehaald om te eten bij Pfanner Hutte. De groep skiërs vertrekt naar de lift en de wandelaars kiezen hun eigen weg. De skiërs komen na een kleine omweg aan op de berg en vervolgen hun weg in een grote groep richting lift Lawinestein. Na deze heerlijke ochtend skiën lunchen we bij het Berghotel. De dames en Enri ploffen meteen in de ligstoelen. Na de lunch waait de groep een beetje uit. Ciska en ik vertrekken richting hotel. Ciska zal zich gaan voorbereiden op de clinic van vanmiddag en ik ga naar mijn flexibele werkplek in het hotel. De clinic start om 16.30 uur met de gebruikelijke zoetige hapjes en koffie/thee. Het thema is ‘afspelen sans-a-tout’. Slagen tellen en ontbrekende slagen zien te ontwikkelen blijkt goed in de smaak te vallen bij de aanwezigen. Ciska vertelt vol enthousiasme hoe je met 3 vaste slagen uiteindelijk het 3 sans-a-toutcontract kunt bereiken. Aan het einde van de clinic wordt Ciska bedankt voor haar leerzame presentatie. De groep verzamelt zich. Per groepje worden de auto’s gevuld. De sneeuwscooter staat beneden aan de berg weer klaar om iedereen boven te brengen. We nuttigen in de gezellige ruimte van Pfanner Hutte een aperitief. We proosten nogal luidruchtig op van alles en nog wat. We krijgen eerst een kopje soep. Hierna staat in een ander ruimte een uitgebreid buffet ons op te wachten.

      

De terugweg op de snowscooter is net zo komisch als de heenweg.  Diegenen die de terugweg wandelend doen krijgen grote fakkels in hun handen gestopt. Een prachtig gezicht zo in het aardedonker. In ons hotel start de bridgedrive om 20.15 uur. Iedereen is uitgelaten en prettig druk. Onze wedstrijdleiders manen tot kalmte. Na de drive worden de laatste drankjes genuttigd in de overvolle bar die rond 01.30 sluit. Welterusten…

Donderdag, 21 maart 2013

Iedereen zit – na weer een goede nachtrust – aan een zacht gekookt eitje. Bijna niemand is in skikleding. Het sneeuwt en de lucht ziet grauw. Voordat de dag aanvangt spreken we af elkaar voor de lunch te ontmoeten in het restaurant naast de ski-lift 50 meter van het hotel. De vraag is; wat gaat we doen? Oda Leufkens oppert om te gaan viertallen. Twaalf gasten melden zich aan en nog geen uurtje later zijn de kaarten geschud. Enri geeft rond 11.00 uur in het Duits een extra clinic aan onze Duitse gasten omdat zij dinsdag de presentatie niet goed konden volgen in het Nederlands. Het restaurant naast de skilift loopt vol met bridgers? Heerlijke maaltijden worden besteld. Oda komt blij gestemd binnen met de uitslag van de viertallenwedstrijd. Na de lunch vertrekken een aantal richting ski-lift om nog een paar uurtjes te skiën. Vanmiddag om 16.30 uur hebben we weer een clinic van Ciska over ‘Uitspelen Troef’. De clinic van Ciska was weer ongekend leerzaam! Vier verliezers in een troefcontract harten en toch met gemak +1 scoren. Ik ga nu en net na het diner (19.30 uur) snel weer naar de bridgeruimte waar een uitgebreid kuchenbuffet klaarstaat met koffie en thee. De avond verloopt in harmonieuze sfeer. Enri heeft plaatsgenomen aan een tafel om een paar ronden mee te doen in een driemanschap met Ko en Rein. Na de drive wordt weer gezellig afgesloten in de hotelbar. Truste…

Vrijdag, 22 maart 2013

Over een paar minuten ga ik naar beneden voor het ontbijt. Ik kan u nu al verklappen dat deze dag een vol programma heeft en…. mooi zonnig weer. We gaan skiën, wandelen, lunchen, 16.00 uur ‘clinicen’ met Enri Leufkens, 17.30 uur naar de boerenmarkt in het dorp, 18.30 uur dineren en om 20.00 uur start de een na laatste bridgedrive.

We gaan weer op pad de bergen in. De eerste groep vertrekt om 09.30 uur. De tweede lichting staat om 10.00 uur bij de lift. We treffen elkaar voor de lunch in Skihutte Adlerhorst. Iedereen komt vol enthousiasme binnen. Wat een prachtige ochtend en een heerlijke sneeuwconditie, hoor ik vele malen zeggen. Het mooie zonnetje werkt hier natuurlijk ook aan mee. Enri komt als laatste binnen in professionele skihouding. Marianne haar skischoen ligt aan barrels. De schoen heeft weliswaar 20 jaar dienst gedaan maar het moment van falen is niet echt de juiste; bovenop de berg. Marianne wordt met een auto opgehaald en huurt – naast de skilift – voor een dagje nog een paar skischoenen.

Op de foto links Enri Leufkens, wereldkampioen …… Bridge.

Tijdens het voorbereiden van de verdere dag hoor ik vanuit mijn kamer een luid gejoel. Jawel, ik dacht het al! De groep is beland in de après-ski-hut naast ons hotel. Het blijft niet alleen bij zingen; er wordt ook gedanst! Op mijn balkon maak ik foto’s als bewijs dat bridgende skiërs niet saai zijn. Ik zie de klok tegen vieren lopen. Ik roep luidkeels vanaf mijn balkon dat Enri om 16.00 uur een clinic geeft en aanstalten moet worden gemaakt om bij de clinic aanwezig te zijn. Joehoooeee.. roept de groep en verlaat de skihut. Het buffet weer gevuld met zoetigheid en Enri bruin gekleurd voor de groep. Het thema behelst slem- en destructief bieden. De groep geniet volop van de presentatie en doet ogen openen voor deze manier van bieden. Voor vanavond zijn er spellen voorgestoken als praktische oefening. Wild-West avondje?

Om 17.30 uur vertrekken we naar de ‘Boerenmarkt’. Deze markt blijkt in een schuurtje te zijn waar alleen heel veel verschillende soorten snaps gedronken en gekocht kan worden. Van deze twee opties wordt graag gebruik gemaakt. Het valt niet mee om het heuveltje het trotseren op de terugweg naar het hotel. Toch zit iedereen om 18.30 uur aan tafel en om 20.00 uur liggen de kaarten klaar voor een spannend avondje bridge. Maar voordat we starten wordt nog even een groepsfoto gemaakt. De avond verloopt zoals verwacht. De meest vreemde resultaten worden in verwarring en onder luid geroezemoes genoteerd. Dat destructief- en slem bieden hebben heel wat voeten in de aarde. De ‘clinic terugkomdag’ in dit kader is volgend jaar maart (hihi). Na dit bijzonder avondje legt Enri gnuifend uit hoe geboden had moeten worden. Aansluitend bedankt Enri voor deze geweldige week en tegen verwachting in. Het in groepsverband een bridgevakantie ervaren hebben hem en Oda gegrepen. Volgend jaar zijn zij er zeker weer bij! Oda en Enri gaan morgenochtend vroeg met het vliegtuig naar huis. Handen worden geschud, gebroederlijke schouderklopjes gegeven en hier en daar wordt een dikke smak uitgedeeld. We sluiten af in de volle hotelbar. Hoe laat het is geworden ga ik u vandaag niet vertellen.

Bridgereis Oostenrijk – 17-24 maart 2013. Bridgereizen.

Bridgereizen

xxxxxxx

Zaterdag, 23 maart 2013

Met een opvallend aantal kleine oogjes zitten we weer gezellig te ontbijten. Ik ga de gasten langs om te vragen wie morgenochtend een reisontbijt wenst. Verder inventariseer ik wie vanmiddag de laatste clinic wil volgen van Ciska. In het skiehok is het weer gezellig druk. De eerste lichting vertrekt. Tijdens het nemen van foto’s wens ik allen veel plezier en zeg dat we elkaar voor de lunch ontmoeten in Pfanner Hutte. Ciska en Jan Peter ontmoet ik even later in ons ‘flexibele office’. Zij zijn bezig met de voorbereidingen van de clinic en de drive voor vanavond. De laatste middag in Tauplitz breekt aan. Iedereen geniet nog even van de laatste zonnestralen en tot slot van de laatste afdaling. Bijzondere complimenten verdient de gehele groep wanneer je naar leeftijden kijkt. De jongste deelnemers zijn 17 en 20 jaar, de oudste 69 en 75 jaar. Wat een genot om te ervaren dat leeftijden er niet om doen maar raakvlakken. De zorg en de belangstelling voor elkaar maakte deze groep tot een hecht team. Dit laatste gaf zoveel energie en plezier dat we kunnen spreken van een zeer geslaagde week in de bergen.  

Rond 16.30 uur staat Ciska weer klaar om de laatste clinic te geven. Haar passie en gedrevenheid voor de sport zou zelfs een niet bridger direct doen overhalen een cursus te volgen. Iedereen ontvangt aan het einde van de clinic op papier de stof die is behandeld. Snel even de neuzen poederen om vervolgens plaats te nemen aan het laatste diner. De salad-bar is dagelijks een welkome start van het diner, de soep die volgt een goede oppepper, het hoofdgerecht vult de dan nog half lege magen en het dessert een smakelijke afsluiter van het geheel.

Tatatata…  de laatste drive! De kaarten worden om 19.3o uur gewassen. Bruin gebrande hoofden starten de eerste bieding. Even later is het muisstil totdat bekend wordt gemaakt wie de winnaars zijn van deze bridgeweek in Tauplitz. De speciale BridgeTravelling trofeeën worden onder luid geklap overhandigd. Verder ontvangt iedereen een oorkonde met daarop het behaalde eindpercentage. De totale uitslag wordt binnenkort gepubliceerd op zowel onze website als op de website van de NBB. Op de laatste avond in de bar wordt veel geproost op een geslaagde bridgeweek. Om 02.00 gaan de lichten uit.

          

Zondag, 24 maart 2013

De zon schijnt. Een goede terugreis staat ons te wachten. We eten de laatste verse broodjes van deze vakantie en wisselen gedachten uit over volgend jaar. De auto’s worden gevuld, de laatste drankjes betaald, dikke smakken weggegeven, hier en daar een traantje weggepinkt. We zwaaien elkaar uit en roepen tot volgend jaar!

Eindwoord

Lieve gasten,

Wat hebben we een heerlijk week achter de rug. Fijn dat de wandelaars razend enthousiast waren over de vele wandelmogelijkheden met en zonder gids. Wat deed het mij goed de groep skiërs eindeloos zien te genieten van de afdalingen. De lunches op de berg, de bridgeavonden, de clinics, ons eetavondje in Pfanner Hutte, de sneeuwscooter, het Kuchenbuffet, de hapjes tijdens het bridgen, de zorgzaamheid en gastvrijheid van het personeel, jullie zorg voor elkaar, jullie plezier… Allemaal heel veel dank voor deze topweek in de bergen.

Graag wil ik onze wedstrijdleiders, Ciska en Jan Peter danken voor de begeleiding van de bridgeavonden en het verzorgen van drie clinics. Bijna niemand heeft gemerkt dat dit veel werk met zich meebrengt. Hun ‘flexibele office’ werd hierdoor een groot aantal uren van de dag bezet. Dank voor jullie inbreng en het gemak waarop jullie dit hebben gedaan.

Tot slot. De aanwezigheid van Enri en Oda Leufkens hebben ons allen zeer blij gestemd. Enri verzorgde twee clinics met aan het einde van de avond een nabespreking over de gestoken handen. Vol humor vertelde hij hoe de theorie in praktijk had moeten worden gebracht. Oda organiseerde tussendoor op een ochtend een viertallenwedstrijd omdat het weer die ochtend niet toeliet te skiën door sneeuwval en mist. De verrassende uitslag werd door Oda bekend gemaakt tijdens de lunch in het restaurant naast de ski-lift. Enri en Oda dank voor jullie inzet en jullie enthousiasme deze week. De afspraak voor volgend jaar staat!

Note: Twee keer per week (zomer en winter) worden prachtige wandeltochten georganiseerd door Hermann Gattermaier.

Inge Kooijman – BridgeTravelling